Als het even anders loopt

Een update over het traject 'chirurgie'. Afgelopen dinsdag heb ik een tussentijdse afspraak gehad met mijn MDL arts om wat dingen door te spreken. We hebben het nogmaals over alle klachten gehad, mijn kwaliteit van leven nu en de kans dat mijn pijnreceptoren het wellicht niet naar behoren doen. 

Om deze redenen loopt het even anders als ik me had voorgesteld, ik had namelijk gedacht dat ik deze week de oproep zou ontvangen voor mijn intake bij de chirurg. Dit laat alleen dus nog op zich wachten.. De arts leek het verstandig om mijn vedolizumab infuus te vervroegen, deze heb ik dus afgelopen woensdag gehad. Dat betekend dat ik het nu 1 keer per 4 weken krijg in plaats van 1 keer per 8. Altijd leuk zo'n fijn gezellig tripje naar de dagafdeling, blegh! 

Ik voel me altijd ontzettend bezwaard om mezelf te zijn in het ziekenhuis, ookal kan iedereen me met de allerbeste, liefste bedoelingen zeggen dat ik gewoon mag doen hoe ik me voel. 

Ik kan dat niet. Automatisch komt er een masker op mijn gezicht die lacht, en dingen wegwuift alsof het allemaal wel meevalt. Verschrikkelijk vervelend is dat, want van binnen lig ik te kermen als een straathond in een hoekje en wil ik zeggen dat ze me met rust moeten laten. Maar nee, Savannah gaat heel lief een gesprek aan en lacht en grapt wat af. Aghja.. dat zal ik ongetwijfeld van mijn beide ouders hebben geerfd. (Het grap gedeelte van vaderlief en het maskertje van moederlief.)

De rest van plan van aanpak heb ik gisteren ontvangen. 17 Augustus moet ik me melden voor een coloscopie (weet je nog, dat fijne onderzoek met de tuinslang.) De reden dat dit pas over 4 weken gebeurd is omdat de arts de medicatie nog een keer de allerlaatste kans wilt geven. 

Een week na de coloscopie moet ik op gesprek komen en krijg ik de definitieve uitslag van het onderzoek en alle bloedonderzoeken. Aan de hand daarvan wordt dan bepaald of ik door moet naar de chirurg. 

Ik voelde me hier allemaal nogal dubbel over, ik had namelijk echt begrepen dat dit echt zou gaan gebeuren. Laten we hopen dat, wat de uitkomst ook is, ik in ieder geval beter mag gaan worden en weer een leven mag gaan leiden!