Een heftig besluit

Vandaag had ik na een behoorlijke tijd weer een ( weliswaar ) telefonische afspraak met mijn MDL arts. Ik had me al voorbereid op dit gesprek, zo ongeveer wetende wat hij zou zeggen en hoe ik zou gaan reageren.

Aan mijn bloed en ontlasting testen kunnen ze bij mij eigenlijk nooit zien of ik nou wel of niet een actieve ontsteking heb. Dit is elke keer alleen goed aantoonbaar doormiddel van een endoscopie. ( Zo'n fijn onderzoek waarbij ze een tuinslag via je achteringang duwen om is even goed van binnen te kunnen kijken. Het is overigens net zo fijn als het klinkt! )

Hierdoor hebben de uitslagen die hij binnen had gekregen eigenlijk weinig zin, zoals hij zelf ook al aangaf helaas. De vraag bleef aan beide kanten, wat nu? 

Mijn antwoord was nogal concreet: Ik wil een afspraak bij de chirurg, om mijn darm eruit te laten halen. Heftig, definitief, eng, bizar, maar ook zeker een enorme opluchting.

Je kunt je denk ik enigszins voorstellen hoe hoog het mij zit dat ik zo'n heftige beslissing maak. Iets uit je lichaam laten halen, zodat je gezondheid en kwaliteit van leven beter wordt, hoor je eigenlijk alleen bij mensen met kanker. Nou trek ik geen vergelijking met kanker, geen enkele ziekte of aandoening is met elkaar te vergelijken. Vroeger was mijn gedachte echter, er gaat alleen iets uit als je kanker hebt. Misschien gek of naief, maar zo ging dat ik mijn belevenis.

Om dan nu een besluit te nemen om dit te gaan doen heeft me echt wel moeite gekost. Maar aan de andere kant was de keuze eigenlijk ook heel makkelijk. GEEN pijn, GEEN 7 soorten pillen en een extra intraveneus medicijn, GEEN rare/idiote bijwerkingen, GEEN angst voor waar is hier de wc?! GEEN energie te kort meer. Ik kan mijn leven terug krijgen...

Het staat nog niet definitief vast, we moeten eerst uitsluiten of mijn pijn-receptoren niet 'stuk' zijn. Als je chronische pijn klachten hebt kan dat namelijk wel is het geval zijn. Ik denk dat hier naar wordt gekeken door middel van weer een fijn onderzoek via de achterdeur. Want afterall, je kunt bij mij alleen zeker weten of ik nog vol met ontsteking zit door even te kijken. 

Dit zal me vast allemaal haarfijn worden uitgelegd wanneer ik mijn eerste gesprek heb met de chirurg. 

Spannend, binnen 2 weken krijg ik een oproep thuis voor dit gesprek. In de tussentijd moet ik dus 'geduld' hebben. We zullen zien hoe het gaat.. ik ben in ieder geval blij dat de bal aan het rollen is.